आमच्या आवारात बर्याच साळुंख्या येतात. त्यांचे सततचे अस्तित्व जाणवुन देत असतो त्यांचा आवाज. त्यांच्या वेगवेगळ्या परिस्थितीनुसार त्यांचे आवाजही वेगवेगळे ऐकू येत असतात. त्यांचा जेंव्हा चांगला मुड असतो, सर्वसामान्य परिस्थितीत असतात तेंव्हा त्यांचा गोड आवाज ऐकू येतो.
त्यांचा एक कर्कश्य आवाज निघतो तो साप दिसल्यावर. ह्या साळुंख्या इतकया शुर असतात की साप कुठे दिसला रे दिसला की सापाला धुडकाउन लावण्यासाठी कर्कश्य आवाज करत अगदी त्याला टोचायला जातात. ह्यांच्या जोडीला एखादा कावळाही असतो. आधीच त्याचा आवाज कर्कश्य असतो त्यात अजुन कर्कश्य आवाज तोही काढतो. शिवाय तो धुर्तच फक्त त्यांना साथ देतो पण सापाला टोचण्याचे अभय त्याच्यात नाही.
आश्च्यर्य म्हणजे सापही साळुंख्यांना पाहून गवतात वगैरे जाउन लपतो. जरा सापाचा थोडा भाग जरी दिसला की लगेच ह्या साळुंख्या जाऊन टोच मारतात. मग सापही गायब होउन जातो. अशा ह्या धाडसी साळुंख्या. ह्यांचे हे सापाबरोबरचे थरार नाट्य आम्ही खुप वेळा पाहतो.
परवाच संध्याकाळी आंब्याच्या झाडावर साळुंख्यांचा भांडण्याचा आवाज येत होता. आवाज भांडणाचा आहे हे मी ओळखले. कारण गोडही नव्हता आणि कर्कश्यही नव्हता नुसता किलकिलाट होता म्हणून कॅमेरा घेउन लगेच बाहेर जाउन पाहिले तर त्यांची अगदी मध्येच फायटींग होत होती तर मध्येच एकमेकांच्या अंगावर खेकसत होत्या. तस कारण कळल नाही. इतकच कळल की झाडाच्या ढोलीत काहीतरी आहे त्यावरून भांडण सुरु आहे. कदाचीत बाळही असेल. ढोलीत घरटे आहे असे वाटत होते. एकाच वेळी ४-५ साळुंख्या ह्या ढोलीवर बसुन आत पाहून ओरडत होत्या. हा आवाज त्यांच्या भांडणाचाच होता. ढोलीवरून शेकटावर जाऊन दोनदा दोन साळुंख्या एकमेकांशी कुस्तीही खेळल्या. फोटो घेई पर्यंत त्यांची कुस्ती परत हमरी तुमरीवर येत होती. मी फोटो काढते ह्याची परवाही नव्हती त्यांना. हे त्यांचे भांडण चालू असतानाचे फोटो.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा